Virkilega hvetjandi og uppbyggjandi efni fyrir mig, núna þegar ég les. Hvetur mig áfram til dáða svo um munar! Sem innlegg í bókarskrif alveg ómetanlegt!

Hann talar um The practice, sem er iðjan má segja. Að iðja er það sem skiptir máli. Töfrar sturtast ekkert yfir okkur. Við ættum að horfa fram á við, setja okkur vinnureglur, skila frá okkur sköpunarverki sem er gert til þess að breyta heiminum. Hjálpa öðrum. Því betur sem við skilgreinum og finnum út hver það er sem við viljum hjálpa og hvað við getum fært viðkomandi, því betra!

Love what you do, ekki endilega do what you love.

Fullt fullt af góðum sögum sem sýna fram á þetta og að allt annað er bull og vitleysa.

S.s.:

• It is better to follow your own steps imperfectly. Then it is to follow someone else’s perfectly.
• Það er svo miklu betra að feta eigin ófullkomnu slóð, en að reyna að fylgja annara manna slóð fullomlega.
• We become creative when we ship the work.
• Við getum kallað okkur hvað sem er, ég og þú. Pistlahöfund, rithöfund, ráðgjafa, en það er fyrst þegar ég sendi frá mér. Skila einhverju til viðtakandans sem ég sannarlega get stært mig af titlinum. Við erum fyrst skapandi þegar við sendum verkin frá okkur.
• Köstum köstum, verum ekki að velta okkur upp úr grip æfingum.
• Það er enginn betri staður til að byrja en nákvæmlega sá sem þú ert á núna!
• Að vera rithöfundur er ákvörðun. Ég er er rithöfundur. Ég skrifa. Þá byrja ég bara að skrifa og hegða mér sem slíkur. Það er engin betri leið.
• Til hvers er prófgráðan, ef þú setur ekki hjartað í fagið? Sýndu að þetta skipti þig máli, það skiptir meira en nokkur prófgráða!