#LEKARZE

Z tego artykułu dowiesz się:

• Kim jest anestezjolog?
• Jaką rolę odgrywa on w procesie leczenia?
• Czy oprócz prowadzenia znieczulenia ma jeszcze jakieś inne obowiązki w szpitalu?
• Jak zostać anestezjologiem i czy warto wybrać tą drogę kariery medycznej?
• Jakie umięjętności i predyspozycje powinien posiadać dobry anestezjolog?
• Dlaczego dla wielu pacjentów wciąż pozostaje anonimowym specjalistą?

KIM JEST ANESTEZJOLOG ?

Anestezjolog, a właściwie specjalista anestezjologii i intensywnej terapii to lekarz, który zajmuje się Tobą w okresie okołooperacyjnym i jest odpowiedzialny za wykonanie znieczulenia. Oprócz tego jego obowiązkiem jest leczenie chorych w stanie zagrożenia życia na Oddziale Intensywnej Terapii (w skrócie OIT).

Nazwa tej specjalizacji ma związek ze słowem anestezja, co w dosłownym tłumaczeniu z języka greckiego oznacza "bez zmysłu". Powszechne kojarzenie anestezjologów tylko i wyłącznie z anestezją jest niekorzystnym uproszczeniem. Tak się składa, że nasze kompetencje znacząco wykraczają poza salę operacyjną. Praca z krytycznie chorymi pacjentami, balansującymi niejednokrotnie na granicy życia i śmierci wymaga od nas szerokiej wiedzy oraz umięjętności z różnych specjalizacji lekarskich.

CO ROBI ANESTEZJOLOG ?

W dzisiejszej medycynie generalnie niewiele procedur zabiegowych można wykonać bez znieczulenia. Dociekliwych zapraszam do lektury książki Jürgena Thornwalda "Stulecie Chirurgów", która ukazuje czasy medycyny przed erą anestezjologii. Jednak jak już wspomniałem powyżej zakres naszych obowiązków często wychodzi poza temat znieczulenia. Możesz się o tym przekonać czytając do końca ten tekst.

Jako anestezjolodzy zajmujemy się:

• opieką nad chorym przed, w trakcie i bezpośrednio po zabiegu operacyjnym - czyli opieką okołooperacyjną
• prowadzeniem leczenia chorych w stanie zagrożenia życia na OIT,
• leczeniem bólu przewlekłego,
• umożliwianiem wykonywania niektórych badań diagnostycznych takich jak: endoskopia, rezonans magnetyczny czy tomografia komputerowa (szczególnie u dzieci i chorych niewspółpracujących),
• zakładaniem dostępów dożylnych do tzw. dużych naczyń - nazywanych potocznie wkłuciem centralnym używanym do podawania leków, ale także przeprowadzania procedur leczniczych takich jak dializoterapia czy plazmafereza (cewniki dializacyjne)