Verander je hersenen

Nu zou je kunnen denken: leuk dat er ergens in de kelder van mijn bewustzijn nog een 5 jarige creatief verstopt zit, maar ik ben inmiddels volwassen, dus wat moet ik er mee… Mijn hersenen zijn gevormd en op mijn leeftijd veranderen die niet meer, dus hoe groot is de kans dat ik opeens een nieuwsgierige, ongehoorzame, experimenterende, naïeve creatieveling word die lak heeft aan de mening van anderen?

Als je dat denkt is het tijd voor een klein uitstapje naar twee recente wetenschappelijke ontdekkingen:

1. Onze hersenen zijn plastisch
2. Gewoontes zijn sterker dan wilskracht

1. Plastische Hersenen

De voltallige wetenschap is er heel lang van uitgegaan dat onze hersenen worden gevormd in onze jeugd en dat die ontwikkeling stopt als we eenmaal volwassen zijn.

Dat blijkt niet te kloppen.

De ontwikkeling van onze hersenen komt helemaal niet tot stilstand: tot op hoge leeftijd blijven onze hersenen veranderen. Ze passen zich aan aan wat we doen. We noemen dat verschijnsel neuro-plasticiteit. Onze hersenen zijn niet statisch, maar plastisch. Ze veranderen continu.

Dat betekent dat we niet opgescheept zitten met de hersenen van een achttienjarige, maar dat we ons hele leven kunnen bij-leren, ons gedrag kunnen veranderen en nieuwe gewoontes kunnen kweken. Geweldig nieuws. De ontdekking van neuro-plasticiteit is een van de belangrijkste wetenschappelijke doorbraken van de afgelopen decennia.

Alleen: wat kun je daar nou mee in de praktijk. Hoe verander je dan je eigen hersenen?

Hoe werkt het?

Om daar achter te komen is het goed iets dieper in te gaan op die plasticiteit. Onze hersenen blijken zich aan te passen aan wat we doen.

• Als we de hele dag boekhouden krijgen we boekhoud-hersens. Dat wil zeggen dat meer hersencellen zich specialiseren in getallen.
• Als we de hele dag stratenmaker krijgen we stratenmakers-hersenen.
• Als we vaak schrijven krijgen we schrijvers hersenen.
• Als we de hele dag ideeen verzinnen worden we creatief.

Er gebeuren twee dingen in onze hersenen om dat mogelijk te maken:

1. Er wordt meer hersen-capaciteit toegewezen aan die activiteit. Dat wil zeggen dat meer hersencellen zich specialiseren in het stratenmaken of ideeen verzinnen.
2. Er worden sterkere verbindingen gelegd tussen de hersencellen die nodig zijn om een activiteit uit te voeren. What fires together, wires together. Je kunt dat zien als het verschil tussen het rijden op een zandpaadje of een zesbaans snelweg. In het laatste geval gaat alles een stuk sneller en makkelijker.