ლურჯი ოკეანის შექმნა შეიძლება როგორც ალტერნატიული დარგების, ასევე სტრატეგიული ჯგუფების შესწავლითაც. სტრატეგიულ ჯგუფს უწოდებენ ერთ დარგში მოქმედი და ერთი სტრატეგიის მქონე კომპანიების ერთობლიობას. ინდუსტრიის დარგთა უმეტესობაში კომპანიები გაერთიანებულია მცირე რაოდენობის სტრატეგიულ ჯგუფებში, რომელთა სტრატეგიებიც ფუნდამენტურად განსხვავდება ერთიმეორისგან.

სტრატეგიული ჯგუფები შეიძლება განლაგდეს მიახლოებითი იერარქიული თანამიმდევრობით ორი მაჩვენებლის - ფასისა და მუშაობის ეფექტიანობის მიხედვით. ფასის თითოეულ ნახტომს ახასიათებს ტენდენცია, შეესაბამებოდეს ასეთივე ხარისხობრივ ნახტომს მუშაობის რაიმე მაჩვენებელში. კომპანიათა უმეტესობა ძირითად ყურადღებას უთმობს საკუთარი პოზიციის გაუმჯობესებას იმავე სტრატეგიულ ჯგუფში მყოფ კონკურენტებთან მიმართებით. მაგალითად, Mersedes--ი, BMW და Jaguar-ი ცდილობენ, გაუსწრონ ერთმანეთს ძვირად ღირებული ავტომობილების სეგმენტში; ეკონომიური მოდელების მწარმოებლები კი თავიანთ სტრატეგიულ ჯგუფში მოქმედ კონკურენტებთან მეტოქეობენ. მაგრამ არც ერთი სტრატეგიული ჯგუფი არ უთმობს დიდ ყურადღებას სხვა ჯგუფის ქმედებებს, რადგან შეთავაზების თვალსაზრისით კონკურენტად არ მიაჩნია.

არსებული სტრატეგიული ჯგუფების შესწავლის გზით ლურჯი ოკეანის შექმნის ძირითადი არსი სწორედ ამგვარი ვიწრო თვალთახედვის უარყოფა და იმის გარკვევაა, რა ფაქტორები ზემოქმედებს იმ კლიენტებზე, რომლებიც რამდენიმე ჯგუფს შორის აკეთებენ არჩევანს და უფრო ძვირ და უფრო იაფ შეთავაზებებს შორის მერყეობენ.

მაგალითი - დარგის სტრატეგიული ჯგუფები

ლურჯი ოკეანის სტრატეგია - ჩან კიმი; რენე მობორნი